Op dinsdag 7 oktober was het tijd voor een nieuwe SCHITTERsessie. Dit keer kwam Frida Boeke langs – schrijver, spreker en columnist bij het FD – met een thema dat iedereen raakt: zingeving in werk. Geen lezing vol antwoorden, maar een sessie die vooral vragen opriep. En precies dat was de bedoeling.
vertelt je graag meer
“Op je sterfbed heb je het niet over werk.”
“Op je sterfbed heb je het niet over werk.” Met deze stelling trapte Frida af. Vrijwel iedereen was het hiermee eens. “Ik ben het daar dus níet mee eens.” De toon was gezet. “We besteden gemiddeld 80.000 uur aan werk. Het zou toch zonde zijn als dat geen waarde voor ons heeft?”
Ze vervolgde haar verhaal met de drie pijlers van zingeving: vrijheid, identiteit en betekenis – en hoe die voor iedereen anders zijn. Dat deed ze aan de hand van haar eigen ervaring. Zo’n vier jaar geleden nam ze afscheid van haar fulltimebaan als brandmanager. Tijdens de sessie nam ze ons mee in haar zoektocht naar zingeving en nodigde ze ons uit om na te denken over ons eigen werk. VLP’ers Fleur Verberne, Irene Poelhorst en Inge Arissen waren aanwezig en delen wat hen het meest is bijgebleven.
Vrijheid ging volgens haar niet over onbeperkte ruimte, maar over bewuste keuzes. “Als jij je eigen vrijheid niet bepaalt, doet een ander het voor je,” citeerde ze filosoof Sartre.
Dat zorgde voor herkenning bij Inge. “Een vriendin van mij werkte een jaar remote terwijl ze met haar motor de wereld rondreisde. Ultieme vrijheid, zou je denken. Maar laatste vertelde ze: ‘Geld op de rekening vind ik leuk, maar werken niet.’ Dat zette me aan het denken: ben je dan echt vrij als werken zo voelt?”
“Als jij je eigen vrijheid niet bepaalt, doet een ander het voor je,”
Bij de tweede pijler – identiteit – werd het persoonlijker. Ook hier haalde ze filosofen aan, ditmaal waren het de Stoa. “Bouw je identiteit niet op iets wat je afgenomen kan worden.” Deze zin bleef hangen bij Fleur. “Vaak stellen we ons voor aan de hand van labels: functietitels en organisaties. Frida nodigde ons uit om na te denken over wat er overblijft als die labels wegvallen? Wat doe jij écht en wat is van jou.”
Frida vertelde dat 62% van de millenials zich identificeert met werk, waar Gen Z vooral bezig is met voldoening en maatschappelijke bijdrage. Fleur vond het verfrissend hoe Frida de generaties vergeleek. “Status en financiële zekerheid spelen bij velen nog steeds een grote rol. Gen Z laat juist een tegenbeweging zien: ze werken niet minder hard, maar maken werk minder belangrijk – en dat is best bevrijdend.”
De laatste pijler, betekenis, was misschien wel de belangrijkste. Stel jezelf deze vier vragen over je huidge baan:
Kun je hier niet volmondig ‘ja’ op antwoorden, dan ligt daar misschien precies de uitnodiging om te onderzoeken wat werk voor jou betekenisvol maakt.
Deze boodschap daalde later bij Irene in: “Betekenisvol werk vinden is een continu proces. Ik denk dat iedere leeftijd en levensfase andere behoeften en prioriteiten met zich meebrengt, waardoor je steeds opnieuw moet afvragen: past dit bij mij? Word ik hier blij van? Voegt het waarde toe voor mij?”
Frida eindigde niet met een sluitend antwoord, maar met ruimte. Ruimte om te onderzoeken wat vrijheid, identiteit en betekenis voor ieder van ons inhouden – en hoe we daar, midden in ons dagelijks werk, iets van kunnen maken.
En wat voorlopig nog moeilijk te vervangen is? Niet zozeer onze creativiteit of het leggen van verbanden – dat kan AI steeds beter – maar de menselijke context die we eraan geven. Wij weten waarom iets relevant is, wanneer en waar het ertoe doet, en welke nuance past. En we begrijpen hoe het binnen een (merk)verhaal landt.
Wij weten wáárom iets belangrijk is, wat mensen écht raakt en hoe we technologie strategisch inzetten om impact te creëren. Daar ligt voorlopig onze echte toegevoegde waarde.
“Technologie creëert, data spreekt – maar alleen wij zorgen dat het klopt, raakt en inspireert”
